Meesterknecht Wiebe over 10 jaar Mk: “Dienen in de keuken is een grote prestatie”
De Meesterknecht bestaat 10 jaar! Om daarbij stil te staan, delen 10 leden hun verhaal: wat betekent De Meesterknecht voor hen?
Meesterknecht Wiebe merkte tijdens verenigingsweekenden in de Ardennen dat dienen net zo goed presteren kan zijn als het duelleren tijdens een flinke klim. En dat de voldoening minstens zo groot is.
“Het vieren van 10 jaar De Meesterknecht roept bij mij verschillende mooie herinneringen op. De vereniging is een inspirerende mix van mensen en activiteiten. Eén van de dingen die me daarbij opvalt, is dat prestatie en dienen dicht bij elkaar kunnen liggen.
Bij presteren denken we vaak aan wat we op de fiets weten te bereiken. De lange ritten tijdens een hoogtestage waarbij we niet voor elkaar onder willen doen op de klimmetjes. Het slotakkoord op de traditionele slotklim, waarbij Tim de PR probeert te pakken. Of de heroïsche ééndaagse tochten die we met elkaar maken.
Zo staat de koude, natte voorjaarseditie van Luik-Bastenaken-Luik in 2019 me nog helder voor de geest. Het regende, sneeuwde en hagelde in het eerste deel van de rit waardoor we zo sterk afkoelden dat we nauwelijks meer konden schakelen. Jezelf warm proberen te fietsen was het devies. Maar hoe kregen we onze gevoelloze handen weer warm?
Het werd een dag van samen lijden én elkaar – met stramme vingers – helpen bij een lekke band. Tijdens uitdagende klimmen, zoals de Redoute, fietsten we weer een beetje warmte in ons lijf. Gelukkig kwam er ’s middags steeds vaker een streepje blauwe lucht tevoorschijn en konden we bij de finish weer lachen in de zon. Terwijl we onze medailles omgehangen kregen, kwamen de grote verhalen los. Wat een prestatie hadden we geleverd!
Maar niet alleen op de fiets, ook in de keuken wordt er stevig gepresteerd. Tijdens de hoogtestages van 2023 en 2025 in de Ardennen heb ik mogen ontdekken hoe bijzonder dat is. Wat kunnen we met elkaar toch gigantisch veel eten en drinken! Als je boodschappen doet voor 60 wielrenners kom je thuis met een enorme berg voer.
En dan moet je ook nog zorgen dat die boodschappen in de juiste receptuur, op de juiste plek en op juiste moment bij de wielrenn(st)er naar binnen geschoven kan worden. Een flinke logistieke uitdaging. Met gespreide rustplekken voor de MTB-, gravel- en racefietsgroepen is die uitdaging alleen nog maar groter geworden.
En als iedereen weer terug is van de fietstocht, begint de tweede uitdaging: de avondmaaltijd op tafel zetten. Het mooie daaraan vind ik dat het facilitaire team het echt als prestatie ziet om iets lekkers en moois op tafel te zetten. Het voornemen is elk jaar: “houd het simpel”. Het resultaat is elk jaar: “we maken er iets speciaals van”.
In 2023 maakten we met het team van alle restjes van de vrijdag en zaterdag mooi versierde maaltijdsalades voor bij de BBQ. In 2025 hingen er instructies voor maar liefst drie verschillende pastagerechten op de koelkast. En ja, dat kost dan wat zweetdruppeltjes en gestress, maar de voldoening is net zo groot als het uitzicht na een lange klim. Na afloop genoten we er als facilitair team van dat we hadden mogen dienen. En dat we iets speciaals hadden neergezet.
